Tımar, Osmanlı İmparatorluğu'nda toprakların sipahiler arasında paylaştırılıp işletilerek vergilerin toplanması ve asayişin sağlanması sistemidir. Tımarı açıklayan ana unsurlar şunlardır: 1. Toprak Mülkiyeti: Tımar arazilerinin mülkiyeti devlete aittir. 2. Tımarlı Sipahiler: Savaşlarda yararlılık gösteren askerlere ve yüksek dereceli memurlara tımar arazileri verilirdi. 3. Vergi Toplama: Köylüler, devlete ödemeleri gereken vergileri tımar sahiplerine öderlerdi. 4. Güvenlik: Tımarlı sipahiler, kendi bölgelerinde güvenlikten sorumlu kişilerdi. 5. Maaş Yerine Toprak: Tımar sistemi, memur statüsünde bulunan kişilere maaş yerine toprak işlettirilmesini sağlardı. Tımar sistemi, 1839 yılındaki Tanzimat Fermanı ile kaldırılmıştır.