Sancak sistemi, Osmanlı İmparatorluğu'nda şehzadelerin (padişah adaylarının) devlet tecrübesi kazanmaları için sancaklara (illere) gönderilmeleri uygulamasına verilen isimdir. Bu sistemde şehzadeler, yanlarında lala (tecrübeli devlet adamı) ile birlikte sancağı yönetirlerdi. Sancak sistemini ilk başlatan padişah Orhan Bey'dir ve bu sistemle tahta çıkan ilk Osmanlı padişahı da oğlu I. Murat'tır. Sancak sistemi, 3. Mehmet döneminde kaldırılmış ve yerine kafes sistemi getirilmiştir.