Tango, Türk kültüründe yok denebilecek kadar az yer tutmasının nedenleri şunlardır: 1. Tarihsel Süreç: Tango, 1930'larda Türkiye'ye cumhuriyetle birlikte gelmiş ve ilk dönemlerde daha çok müziği ile tanınmıştır. Ancak, tangonun dans olarak yaygınlaşması ve Türk toplumunda kök salması zaman almıştır. 2. Toplumsal ve Siyasi Etkiler: 1950'li yıllarda Arjantin'de tangonun milli değer haline getirilmesi ve ardından askeri diktatörlük döneminde dansın yasaklanması, tangonun Türkiye'de gelişimini olumsuz etkilemiştir. 3. Kültürel Farklılıklar: Tangonun, işçi sınıfının ve göçmenlerin dansı olarak başlaması ve başlangıçta ahlaki değerlere aykırı bulunması, üst kesimlerde yaygınlaşmasını engellemiştir. 4. Düzenlemelerdeki Zayıflıklar: Türk tangolardaki düzenlemelerin yetersizliği ve eserlerin yeterince işlenmemesi, tangonun Türk halkı tarafından benimsenmesini zorlaştırmıştır.