Cemşâb ve Şahmeran efsanesi şu şekilde başlar: Tarsus'ta binlerce yıl önce yedi katlı yer altında yaşayan ve Maran adı verilen akıllı, şefkatli yılanlar varmış. Bir gün, geçimini odun satarak sağlayan fakir bir ailenin oğlu olan Cemşâb ve arkadaşları bal dolu bir mağara keşfederler. Cemşâb, mağarada ışık gördüğü bir delikten dışarı çıktığında, ömründe görmediği kadar güzel bir bahçe ve havuz ile pek çok yılan görür. Yıllar sonra, ailesini özlediğini söyleyerek gitmek için yalvarır.