Cemşâb ve Şahmeran efsanesi şu şekilde başlar:

Tarsus'ta binlerce yıl önce yedi katlı yer altında yaşayan ve Maran adı verilen akıllı, şefkatli yılanlar varmış 15. Bu yılanların kraliçesine Şahmeran denirmiş 15.

Bir gün, geçimini odun satarak sağlayan fakir bir ailenin oğlu olan Cemşâb ve arkadaşları bal dolu bir mağara keşfederler 14. Balı çıkarmak için Cemşâb'ı mağaraya indiren arkadaşları, daha fazla pay alabilmek için onu orada bırakıp kaçarlar 14.

Cemşâb, mağarada ışık gördüğü bir delikten dışarı çıktığında, ömründe görmediği kadar güzel bir bahçe ve havuz ile pek çok yılan görür 14. Zamanla Şahmeran'ın güvenini kazanır ve burada yaşamaya başlar 2.

Yıllar sonra, ailesini özlediğini söyleyerek gitmek için yalvarır 1. Şahmeran, Cemşâb'ı salıvereceğini, ancak yerini kimseye söylemeyeceğine dair söz vermesini ister 15.