Necip Fazıl Kısakürek'in "Otel Odaları" şiiri, şairin Abdülhakim Arvasi ile tanışmadan önceki bohem hayatını ve bu hayatın getirdiği yalnızlık, kimsesizlik ve yabancılaşma duygularını anlatır. Şiirde öne çıkan bazı temalar: - Mekân ve ruh hali: Otel, kaotik bir düzlemde tasvir edilir ve hiçbir zaman bir evin sıcaklığını veremez. - Yalnızlığın psikolojisi: Dar ve kasvetli mekândaki yalnız bireyin çıkmazı ve bu durumun yarattığı tedirgin ruh hali işlenir. - Eşyaların dili: Küflü aynalar, isli lambalar, kırık masalar gibi eşyalar, şairin içinde bulunduğu yalnızlığı ve bunalımı yansıtır. Şiirin sonunda, otel odasındaki yalnız insanların "ağlayın, âşinasız, sessiz, can verenlere" dizesiyle bir nevi yası tutulur.