Papatyalar şiiri, genellikle doğanın güzelliklerini ve bu güzelliklerin insan ruhuna kattığı huzur ve mutluluğu anlatır. Bu şiirlerde papatyalar, saflık, masumiyet ve sevginin sembolü olarak kullanılır. Örneğin, Tevfik Fikret'in "Papatyalar" şiiri, baharın gelişiyle birlikte papatyaların nasıl süslediğini ve bu çiçeklerin tarlalarda nasıl hoşa gittiğini anlatır.