Nurullah Ataç'ın "samimilik" denemesinin konusu, samimiyet duygusunun sanat, edebiyat ve çağdaş toplum üzerindeki etkileridir. Ataç, samimiyet kavramını doğallığı öne çıkaran, kurgu ve yapıntı olanı reddeden bir duygu olarak değerlendirir ve bu nedenle sanatı ve edebiyatı olumsuzlar. Ayrıca, Ataç'ın denemesinde, gündelik hayatta da samimiyet yerine terbiye, nezaket ve kurallara uyulmasının beklendiği çağdaş toplum ilişkileri de eleştirilir.