Nardugan Bayramı, İdil-Ural yöresindeki Türk topluluklarının kutladığı, doğanın uyanışını, bereketi ve umudu simgeleyen köklü bir gelenektir. Nardugan'ın hikayesi şu şekilde özetlenebilir: Kökeni: Nardugan, "güneş" anlamına gelen "nar" ve "doğan" anlamına gelen "tugan" sözcüklerinin birleşiminden oluşur ve "doğan güneş" anlamına gelir. Kutlama Zamanı: Başkurtlar, Kazan Tatarları ve Çuvaşlar Nardugan’ı 21 Mart'ta, Nevruz’la eş zamanlı olarak kutlar. İnanış: Türk mitolojisine göre, yılın en uzun gecesi olan 21 Aralık'ta karanlık güçler Güneş'i esir alır. Ritüeller: Bayramda ağaçlar süslenir, nar kırılır, dilekler dilenir, ateş yakılır, ritüeller yapılır, büyükler ziyaret edilir, ailecek yemekler yenilir ve şarkılar söylenir. Nardugan, Türklerin göçler ve din değiştirmelerle şekillenen tarihsel yolculuğunda anlamını ve uygulamalarını yitirmiş olsa da, farklı kültürel formlar içinde yaşamaya devam etmektedir.