Klasik dönemde müzik, genellikle denge, orantı ve yapısal mükemmellik üzerine odaklanmıştır. Bu dönemde müziğin bazı özellikleri şunlardır: Form ve anlam arayışı: Müzikal eserlerde net bir form ve anlam arayışı ön plandaydı. Homofonik yapı: Bir melodiye eşlik eden akorlar kullanılırdı. Enstrümantasyon: Yaylı çalgılar (keman, viyola, viyolonsel), tuşlu çalgılar (klavsen, piyano), nefesli çalgılar (flüt, obua, klarinet) ve bakır nefesli çalgılar (trompet, trombon) sıkça kullanılırdı. Orkestra: Klasik dönemde orkestra, büyük bir grup olarak gelişmiş ve telli çalgılar, nefesli çalgılar ve perküsyon enstrümanlarının bir kombinasyonunu içermiştir. Sonat formu: Müzikal eserlerin genellikle dört bölümden oluşan sonat formu kullanılmıştır. Klasik dönemin önemli bestecileri arasında Wolfgang Amadeus Mozart, Ludwig van Beethoven ve Joseph Haydn bulunmaktadır.