Türklerde konar göçer yaşam, belirli bir yerleşim alanına sürekli bağlı kalmayan, mevsimlere ve hayvancılığa dayalı olarak yer değiştiren toplulukların yaşam biçimidir. Temel özellikleri: - Mevsimsel göç: Kışlak ve yaylak arasında göç edilirdi. - Hayvancılık: Konar göçer yaşamın temelini hayvancılık oluşturur, at, koyun, keçi gibi hayvanlar beslenirdi. - Mobilite: Türkler, hızlı hareket edebilen ve ihtiyaç duydukları her şeyi yanlarında taşıyabilen topluluklardı. - Sosyal yapı: Aşiret veya boy sistemine dayanırdı, aileler ortak bir lider etrafında toplanırdı. Kültürel etkileri: - Dil ve edebiyat: Sözlü edebiyat, destanlar ve şiirler bu yaşam tarzının anlatıldığı önemli kültürel unsurlardır. - Sanat ve zanaat: Halı dokumacılığı, çadır süslemeleri ve taşınabilir sanat eserleri bu yaşam biçiminin sanata yansımasıdır. Yerleşik hayata geçiş: İslamiyet'in kabulü ve tarım ekonomisinin önem kazanması gibi nedenlerle Türkler, zamanla yerleşik hayata geçmiştir.