"Gurbet" türküsünün iki farklı hikayesi bulunmaktadır: 1. "Deli Poyraz Yere Sürdü Buludu (Gurbet Havası)" türküsünün hikayesi Osman Akkoç'un anlatımına göre şöyledir: 1970 yılında, eski adı Pırnaz, yeni adı Elmalıyurt olan köyde, Kenan Karayiğit, bağlama ustası Emin Demirayak'tan bir türkü ister ve türkünün ardından şu hikayeyi paylaşır: - 9-10 yaşlarında iken babasıyla birlikte Pırnaz yaylasına gitmişler ve yanlarında, uzaktan akraba olan 16 yaşındaki Kezban onlara hizmet etmiş. - Fethiye'den gelen, ağanın oğlu Bekir, Kezban'a aşık olmuş ve bu sevda yüzünden hastalanmış. - Yıllar sonra, hasta haliyle yine aynı yere getirilmiş ve Kezban'ı evlenmiş ve ayrılmış olarak görmüş. 2. "Gurbet (Görün Arkadaşlar)" türküsünün hikayesi ise Noksani'nin kendi notlarına göre, gurbete inşaatta çalışmaya gittiğinde yaşadığı yorgunluk ve madendeki işçi arkadaşlarının durumu üzerine yazdığı bir eserdir.