İslamiyet öncesi Türk şiirine örnek olarak "koşuk" ve "sagu" nazım biçimleri verilebilir. Koşuk, dörtlükler halinde, ezgiyle ve doğaçlama şekilde söylenen, aşk, doğa, kahramanlık temalı şiirlerdir. Örneğin: > Türlüg çeçek yarıldı > Barçın yadım kerildi > Uçmak yeri körüldi > Tumluk yana kelgüsüz. Sagu, ölen kişinin ardından yuğ adı verilen cenaze törenlerinde söylenen, onun kahramanlıklarını ve yiğitliklerini konu alan şiirlerdir. Örneğin: > Alp Er Tunga öldi mü > Issız ajun kaldı mu > Ödlek öçin aldı mu > Emdi yürek yırtılır.