Tevfik Fikret'in "Han-ı Yağma" şiiri, Osmanlı İmparatorluğu'nun son dönemlerinde yaşanan yolsuzluklar, haksızlıklar ve toplumun kaynaklarının belirli bir zümre tarafından acımasızca sömürülmesine yönelik bir eleştiridir. Şiirde, toplumun zenginliklerini ve kaynaklarını kendi çıkarları için kullanıp tüketen bir grup üst sınıf insan eleştirilmektedir. "Yiyin efendiler yiyin, bu han-ı iştiha sizin, / Doyunca, tıksırınca, çatlayıncaya kadar yiyin!" dizeleri, efendilerin açgözlülüğünü ve doyumsuzluğunu eleştirmektedir. Şiirin sonunda, "Bu harmanın gelir sonu, kapıştırın giderayak! / Yarın bakarsınız söner bugün çıtırdayan ocak!" dizeleriyle, bu tür yolsuzlukların bir gün sona ereceği ve bunu yapanların refahlarının daimi olamayacağı belirtilmektedir.