Ekspresyonizmin (dışavurumculuk) amacı, bireysel duyguları, içsel hisleri ve ruhsal tepkileri sanat yoluyla ifade etmektir. Bu akım, 20. yüzyılın başlarında, özellikle Almanya’da, toplumsal gerilimlerin ve hızlı sanayileşmenin etkisiyle bireyin yalnızlaşması ve topluma yabancılaşması gibi temaları işlemek amacıyla ortaya çıkmıştır. Ekspresyonist eserler, sanatçının iç dünyasını, kaygılarını, yalnızlığını ve yaşadığı çağın karmaşasını yansıtır. Ekspresyonizmin diğer amaçları arasında: İç gözlem: Sanatçılar, kendi içlerine kapanıp kendilerini gözlemlemiş ve iç gözleme önem vermişlerdir. Toplumsal eleştiri: Bazı ekspresyonist eserler, toplumsal eleştiri veya sanatçının zamanındaki sosyal, politik veya kültürel sorunlara tepki olarak ortaya çıkmıştır. Yeni bir gerçeklik arayışı: Ekspresyonistler, dış gerçekliğin asıl gerçeğe ulaşmanın önünde bir set olduğunu düşünmüş ve asıl gerçeğin insanın içinde gizli olduğunu savunmuşlardır.