Dîvân-ı Hümâyun, Osmanlı İmparatorluğu'nda en önemli yüksek karar organı olarak kabul edilirdi ve aşağıdaki nedenlerden dolayı önemliydi: 1. Devlet İşlerinin Merkezi: Devlet işlerinin görüşüldüğü ve tartışıldığı bir kurul olarak, padişahın yanında geniş yetkilere sahip bir kurumun bulunması gerekliliğini yerine getirirdi. 2. Hukuki ve İdari Fonksiyonlar: İdari, mali, askeri ve örfi konularda kararlar alır, hukuki anlaşmazlıkları çözer ve suçluları yargılayıp ceza verirdi. 3. Dış Siyaset ve Savaş Kararları: Dış siyaset, harp açma ve tayin gibi önemli devlet meselelerini müzakere ederdi. 4. Anayasa Düzeni: Fatih Sultan Mehmet döneminde yeni bir anayasa düzeni kurmuş ve devletin başındaki makamları düzenlemiştir. Dîvân-ı Hümâyun, 17. yüzyılın sonlarından itibaren yetkilerini yavaş yavaş kaybetmiş ve 19. yüzyılda II. Mahmud'un reformlarıyla tamamen ortadan kalkmıştır.