Huşu, Arapça kökenli bir kelime olup, "alçak gönüllülük", "saygılı olma" ve "gönlü korku dolu olma" anlamlarına gelir. İslam dininde huşu, kulun bütün eylemlerini Allah'ın hoşnutluğunu gözetleyerek yapması ve kendisini tamamen Allah'a vermesi anlamına gelir. Huşunun iki yönlü bir etkileşim olduğu kabul edilir: Kalbe ait tarafı: Rabbin azamet ve celali karşısında kendi hiçliğini idrak ederek nefsi, Hakk’ın emrine boyun eğdirmek, son derece yüksek bir edep, tâzîm ve saygı hissi duymak. Dış görünüşle ilgili yönü: Bedenin uzuvlarında bu duygunun tesiriyle bir vakar ve sükûnetin meydana gelmesi.