Ayak kelimesi, Eski Türkçe "adak" sözcüğünden evrilmiştir. Kelimenin kökeni hakkında başka görüşler de bulunmaktadır: Olasılıkla Eski Türkçe ad- "ayırmak, ayrı olmak" köküyle alakalı olduğu düşünülmektedir, ancak bu yapısal ilişki açık değildir. Eren, "ayak" kelimesini "at-" fiilinden türetmiş olsa da, bu kabul edilemez. Clauson, sözcüğü basit bir ad olarak değerlendirmiş ve etimolojik bir analiz yapmamıştır. "Ayak" kelimesinin diğer bazı anlamları ve kullanım alanları şu şekildedir: Vücudun belden aşağı bölümü. Bacak. Basamak. Yürüyüşün ağırlık veya çabukluk derecesi. Futun küpü alınarak hesaplanan değer. Mayalardan önce, makama uygun olarak çalınan veya söylenen beste. Yarım arşın veya 30,5 santimetre uzunluğundaki ölçü birimi, kadem, fit, fut. Göl ayağı. Halk edebiyatında koşuklarda kısa yedekli dizeler. Halk edebiyatında uyak. Bir doğrunun başka bir doğruyu veya bir düzlemi kestiği nokta. Karakucak ve yağlı güreşte pehlivanların ayrıldıkları beş dereceden biri. Altılı ganyanda yer alan her bir koşu. Kömür ocaklarında kömürün çıkarıldığı galeri.