Divan edebiyatında gurbet şiiri bulunmaktadır. Divan şairleri, gurbet temasını genellikle sevgiliden ayrılığı ve tasavvufi anlamda ilahî sevgiliden uzaklığı ifade etmek için kullanmışlardır. Bu temayı işleyen bazı divan şairleri ve eserleri şunlardır: Nevres-i Kadîm: Farsça divanında gurbet acısını dile getiren gazeller yazmıştır. Aşık Veysel: "Gurbet" adlı şiiri, gurbetin özlem ve acılarını yansıtır. Ayrıca, divan şiirinde gurbet, vatandan ayrılığı ifade etmek için de kullanılmıştır, ancak bu kullanım nispeten daha azdır.