"İşte Gidiyorum Çeşmi Siyahım" türküsünün hikayesi, Aşık Mahzuni Şerif tarafından yazılmıştır. Türküde, ozanın henüz yirmili yaşlarında köyünden ayrılırken "çeşmi siyahım" diye hitap ettiği sevgilisine veda etmesi anlatılmaktadır. Halk şiirinde "dağ", aşık ile sevgili ya da gurbete giden biri ile geride kalanlar arasındaki bir "engel" imgesi olarak kullanılır.