Âşık kolları tablosu, usta-çırak ilişkisi içinde, birbiri ardınca yetişen âşıkların, odak hüviyetindeki usta âşığa bağlılık duyarak, onun üslup, dil, ayak, ezgi, konu, hatıralar ve hikâyelerini devam ettirdiği geleneği anlatır. Bu kolların oluşabilmesi için bazı ölçütler gereklidir: Usta âşığın dil ve üslubu. Âşığın işlediği konular. Usta âşığın başından geçen ve hafızalardan silinmeyecek izler bırakan olaylar. Usta âşığın karşılaşmaları. Usta âşığın tasnif ettiği hikâyeler. Usta âşığa ait ezgiler. Usta âşığa ait ayaklar. Türkiye'de bilinen bazı âşık kolları şunlardır: Erzurumlu Emrah Kolu, Ruhsatî Kolu, Dertli Kolu, Sümmanî Kolu, Derviş Muhammed Kolu, Huzurî Kolu.