Adnan Özyalçıner'in edebi kişiliği şu şekilde özetlenebilir: Edebî Başlangıç: İlk öyküsü 1953'te yayımlanan Özyalçıner, 1960 öncesi a'cıların önde gelen isimlerindendi. Konu ve Temalar: İlk öykülerinde İstanbul'un kenar mahallelerinde yaşayan yoksul insanların günlük yaşamlarını ve ruhsal çözümlemelerini ele aldı. Anlatım Tekniği: Soyutlama ve betimlemeye önem verdi. Toplumsal Bakış Açısı: Eserlerinde yöneten-yönetilen, zengin-yoksul, işçi-sermayedar çelişkisini belgelemeye çalıştı. Ödüller: "Yağma" ile 1972 Türk Dil Kurumu Hikâye Ödülü, "Gözleri Bağlı Adam" ile 1978 Sait Faik Hikâye Armağanı kazandı. Edebî Katkılar: Sennur Sezer ile birlikte "Emek Öyküleri" antolojisini hazırladı. Eser Türleri: Öykü, roman, deneme, inceleme ve çocuk edebiyatı alanlarında eserler verdi.