Divan-ı Hümayun, Osmanlı Devleti'nde en yüksek yargı organı olarak aşağıdaki davalara bakardı: 1. Şer'î davalar: Kadıların verdiği kararların İslam dinine uygun olup olmadığına karar verirdi. 2. Örfi davalar: Örfi hukuk alanındaki davalarda belirleyici rol oynardı ve bu alandaki kanunların konulmasında veya değiştirilmesinde yetkisi vardı. 3. İdari davalar: Devletin idari ve mali işlerine ilişkin şikayetleri ve anlaşmazlıkları çözerdi. Ayrıca, Divan-ı Hümayun, ilk ve son derece mahkemesi olarak da görev yapardı.