Tımarlar, Osmanlı İmparatorluğu'nda önemli bir yere sahipti çünkü birçok fayda sağlıyordu: 1. Askeri Güç: Tımarlar, sipahilerin sultana askeri hizmet sunmasını sağlayarak imparatorluğun savaş kapasitesini artırıyordu. 2. Toprak Yönetimi: Tımar sistemi, toprakların verimli bir şekilde işlenmesini teşvik ediyordu, bu da tarımsal üretimi ve ülkenin gıda ihtiyacını karşılamayı sağlıyordu. 3. Sosyal Denge: Sipahilerin toprak sahibi olması, diğer kesimlere karşı sorumluluklarını yerine getirmelerini gerektiriyordu, bu da sosyal düzenin ve toplumsal dengenin korunmasını sağlıyordu. 4. Gelir Çeşitliliği: Tımar sahipleri, topraklarının gelirinden bir kısmını devlete verirken, geri kalan kısmını kendi kullanımları için elde ediyorlardı, bu da devletin mali kaynaklarının artmasına katkıda bulunuyordu. 5. Yayılma Politikası: Tımar sistemi, Osmanlı'nın benimsediği yayılma politikasını destekliyordu.