Avrupa'da göç politikası, Avrupa Birliği (AB) tarafından çeşitli yasal düzenlemeler ve anlaşmalar çerçevesinde yürütülmektedir. Temel unsurlar şunlardır: 1. Dublin Sözleşmesi: AB'de göç ve iltica konularını düzenler ve mültecilerin ilk varış ülkesinde iltica başvurusu yapmalarını öngörür. 2. Yeni Göç ve İltica Anlaşması: 2024 yılında kabul edilen bu anlaşma, göç yükünü ilk varış ülkelerinden tüm üyelere dağıtmayı hedefler. Ana başlıklar şunlardır: - Sığınmacıların yerleştirilmesi: İtalya ve Yunanistan gibi ülkelere gelen sığınmacılar ya diğer AB ülkelerine dağıtılacak ya da mali katkı sağlanacak. - İltica başvurularının hızlandırılması: Başvuruların en geç 9 ay içinde sonuçlandırılması. - Güvenlik kontrolleri: Düzensiz göçmenlere zorunlu güvenlik ve sağlık kontrolü uygulanacak. 3. Frontex ve Eurosur: AB'nin sınır güvenliği ve gözetleme sistemleridir. 4. Geri kabul anlaşmaları: AB, üçüncü ülkelerle yaptığı anlaşmalar yoluyla göçmenlerin kendi topraklarına geri gönderilmesini sağlar. AB'nin göç politikası, insan hakları kuruluşları tarafından eleştirilmekte ve sınır kontrollerinin genişletilmesi, göçmenlerin uzun süre kabul merkezlerinde tutulması gibi uygulamalara yol açabileceği belirtilmektedir.