CMK 206/2-a ve 217/2 maddeleri, Ceza Muhakemesi Kanunu'nda delillerin değerlendirilmesi ve kullanılması ile ilgili önemli düzenlemelerdir.

CMK 206/2-a maddesine göre, ortaya konulmak istenen delilin kanuna aykırı olarak elde edilmesi halinde reddolunacağı belirtilmiştir 34. Bu, hukuka uygun şekilde elde edilmeyen delillerin ceza yargılamasında kullanılamayacağı anlamına gelir 34.

CMK 217/2 maddesi ise, yüklenen suçun hukuka uygun bir şekilde elde edilmiş her türlü delille ispat edilebileceğini hüküm altına almıştır 14. Bu, delillerin serbestliği ilkesine vurgu yapar ve yargılamayı yapan hakimin, sanığın aleyhine olduğu kadar lehine delilleri de araştırıp değerlendirerek karar vermesini gerektirir 34.