Osmanlı İmparatorluğu'nda cizye vergisi, 1827 yılında yapılan düzenlemeyle âla (zengin) için 36 kuruş, evsat (orta hâlli) için 18 kuruş, ednâ (fakir) için 9 kuruş olarak belirlenmiştir. 1829 yılında bu miktarlar sırasıyla 48, 24 ve 12 kuruşa, 1835 yılında ise 60, 30 ve 15 kuruşa yükseltilmiştir ve bu rakamlar cizye vergisi kaldırılana kadar sabit kalmıştır. Cizye, sakatlardan, kadınlardan, çocuklardan ve din görevlilerinden alınmazdı.