Atfı cürüm, yani bir kişinin suçu başkasına atması veya başkasını suça dahil etmesi yönündeki beyanlar, ceza yargılamalarının tüm alanlarında görülebilir. İki temel durumda ortaya çıkar: 1. Suçu başkasına atmak: Sanık, suçun faili olmadığını, başka bir kişinin bu suçu işlediğini ileri sürer. 2. Tevilli ikrar: Sanık, suçu kısmen veya tamamen kabul ederken, başka bir kişiyi de suça ortak olarak belirtir. Atfı cürüm niteliğindeki beyanların mahkumiyet için tek başına yeterli olmadığı, mutlaka başka somut ve inandırıcı delillerle desteklenmesi gerektiği Yargıtay kararlarıyla vurgulanmıştır.