Sabah yeli, doğanın tazelenmesine ve günün başlangıcına dair bir his uyandırdığı için önemlidir. Ayrıca: Edebiyat ve şiirde sıkça kullanılan bir kavramdır ve doğa betimlemeleriyle birlikte anılır. Tasavvuf şiirlerinde, Tanrı ile insan arasındaki iletişimi simgeler. Divan ve halk şiirinde, sevgiliden âşığa haber taşıyan bir rüzgâr olarak tasvir edilir. Kültürel olarak, yenilik, umut ve tazelikle ilişkilendirilir.