Türkiye ve İngiltere'nin konut politikaları şu şekilde özetlenebilir: Türkiye: 1. Konut Talebi ve Sosyal Konut: Dar gelirli ve dezavantajlı grupların konuta erişimi önceliklidir. 2. Mevzuat ve Finansman: Konut sektöründe yeterli ve uygulanabilir mevzuatın geliştirilmesi ve uygun finansman modellerinin oluşturulması önemlidir. 3. Kentsel Dönüşüm: Kentsel afet risklerini azaltmaya yönelik yenileme ve dönüşüm çalışmaları devam etmektedir. 4. Ortak Mülkiyet Modelleri: İngiltere'deki gibi ortak mülkiyet modelleri, ev sahibi olmayı kolaylaştırmak için geliştirilmektedir. İngiltere: 1. Shared Ownership Modeli: İlk kez ev sahibi olacaklara yönelik, kısmi satın alma ve kiralama yoluyla ev sahibi olma imkanı sunan bir devlet programıdır. 2. Sosyal Konut: Sosyal konut sunumu, çoğunlukla kar amacı gütmeyen konut birlikleri ve yarı-kamu kuruluşları tarafından sağlanmaktadır. 3. Ev Sahipliği Politikaları: 1980'de yürürlüğe giren "Right to Buy" politikası ile sosyal konut kiracılarına, yaşadıkları konutları satın alma fırsatı verilmiştir. 4. Kira Düzenlemeleri: Kira düzeyleri, işçilerin kazançları ve mülkün değeri üzerinden yapılan bir puanlama formülüne göre belirlenmektedir.