TMS (Türkiye Muhasebe Standartları) ve TFRS (Türkiye Finansal Raporlama Standartları) değerleme ilkeleri şu şekilde özetlenebilir: Çoklu değerleme yöntemleri: TMS, kıymetlerin değerlemesinde birden fazla yöntem sunar ve bu yöntemlerin seçimini işletmeye bırakır. Güncel ve gerçeğe uygun değerler: TMS, varlık ve yükümlülüklerin gerçek değerlerini tespit ederek, finansal durumun gerçeğe ve ihtiyaca uygun olarak sunulmasını amaçlar. Dönemsellik ilkesi: TMS, varlık, kaynak, gelir ve gider tanımlarında dönemsellik ilkesine sıkı sıkıya bağlıdır. İhtiyatlılık kavramı: TMS, bazı olumsuz durum varsayımlarına karşılık ayrılmasına izin verir. Beş temel değerleme ölçüsü: TMS/TFRS'de tarihi maliyet, cari maliyet, gerçekleşebilir değer, bugünkü değer ve gerçeğe uygun değer olmak üzere beş değerleme ölçüsü verilir. VUK (Vergi Usul Kanunu) değerleme ilkeleri ise vergi matrahının hesaplanmasını amaçlar ve daha objektif, emredici bir içeriğe sahiptir.