Neoliberal ekonomi politikası, 20. yüzyılın ikinci yarısında, özellikle 1970'lerdeki ekonomik durgunluk ve petrol krizlerinin ardından uygulanmaya başlandı. Bu politikaların temel nedenleri şunlardır: 1. Keynesyen ekonomi politikalarının yetersizliği: Keynesyen politikaların ekonomik bunalıma çözüm üretememesi, piyasa mekanizmalarına daha fazla ağırlık veren politikaların savunulmasına yol açtı. 2. Sermaye hareketlerinin serbestleştirilmesi: Neoliberal politikalar, uluslararası sermaye hareketlerini engellerden arındırarak küresel ekonomiyi entegre etmeyi amaçladı. 3. Devlet müdahalesinin azaltılması: Devletin ekonomiye müdahalesinin minimumda tutulması, regülasyonların azaltılması ve özelleştirmenin teşvik edilmesi gerektiği vurgulandı. Bu politikalar, birçok ülkede ekonomik ve sosyal politikaların şekillenmesinde etkili oldu.