• Buradasın

    Zamir N'si hangi dönemlere aittir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    Zamir n’si, Türkçede ve Türk lehçelerinde farklı dönemlere aittir.
    • Eski Türkçe Dönemi: Orhun Türkçesinde açık hece tabanları hariç /n/ sesi kullanılmazken, "me-niŋ", "se-niŋ" ve "a-nıŋ" gibi kullanımlardaki hece bölünmesinin etkisiyle Eski Uygur Türkçesi ve birçok çağdaş lehçede ilgi hâli ekinin tüm alomorflarına yayılmıştır 14.
    • Arkaik Dönemler: Ahmet Bican Ercilasun'a göre zamir n’si, arkaik dönemlerden bugüne ulaşmış gramatikal bir izdir 2.
    • Çağdaş Dönem: Türkiye Türkçesinde ve birçok Türk lehçesinde standart bir ses olarak kullanılır 23.
    Ayrıca, bazı araştırmacılar zamir n’sinin lehçeleşme sonrası ortaya çıkan bir ses olduğunu ve işlevini kaybetmiş bir ilgi hâli eki olduğunu düşünmektedir 2.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Zamirler hangi kökene aittir?

    Zamirlerin kökeni, kullanıldığı dile göre değişiklik gösterebilir. Türkçe zamirler, isim soylu kelimelerle bazı eklerden oluşur. Arapça kökenli zamirler de vardır. Örneğin, "zamir" kelimesi Arapça "ḍamīr" (ضمير) kelimesinden türetilmiştir ve "içyüzü, yürek, vicdan" anlamlarına gelir. Ayrıca, Altay dillerinde de zamirlerin çok eskilere dayanan akrabalığı kanıtlanmıştır.

    Zamirler nelerdir?

    Zamirler, cümlede varlıkların adları yerine kullanılabilen ve adların yerine getirdiği bütün işlevleri yerine getirebilen ad soylu sözcüklerdir. Başlıca zamir türleri: Şahıs (kişi) zamirleri: "ben, sen, o, biz, siz, onlar" gibi kelimeler. İşaret zamirleri: "bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar" gibi kelimeler. Belgisiz (belirsiz) zamirler: "hepsi, kimse, tümü, herkes, kimisi, kimileri, kimi, biri, birisi, birileri, birkaçı, bazısı, bazıları, çoğu, birçoğu, birçokları, başkası, birazı, fazlası, bir kısmı, şey" gibi kelimeler. Soru zamirleri: "ne, kim, kimi, hangisi, kaçı, nereye, nerede, nereden" gibi kelimeler. Dönüşlülük zamiri: "kendi" kelimesi.

    Dönüşlülük zamiri ve zamir çeşitleri nelerdir?

    Dönüşlülük zamiri, cümledeki eylemin, özne tarafından bizzat yapıldığını bildiren ve vurgulayan zamirdir. Dönüşlülük zamiri "kendi"dir ve iyelik eklerini alabilir. Örnekler: "Kendi sorumluluğunu başkasına yükledi". "Öğle yemeğini kendim yaptım". Zamir çeşitleri: Şahıs zamirleri: "ben, sen, o, biz, siz, onlar". İşaret zamirleri: "bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar". Belgisiz zamirler: "hepsi, kimse, tümü, herkes". Soru zamirleri: "kim, ne, hangisi". İlgi zamiri: "-ki" eki ile oluşturulan zamirler. İyelik zamiri: İsimlerin iyelik eklerini alan zamirler. Ek hâlindeki zamirler: İlgi ve iyelik zamirleri.

    Ek ve zamir nasıl ayırt edilir örnek?

    Ek ve zamir arasındaki farka dair bazı örnekler: Zamir: "Benim ayakkabılarım seninkinden biraz daha ucuz" cümlesindeki "-ki" eki, ilgi zamiridir ve daha önce geçmiş bir ismin (ayakkabı) yerini tutar. "Ne zaman gitsek, evi pırıl pırıldır" cümlesindeki "-i" eki, iyelik zamiridir ve bahsedilen evin kime ait olduğunu belirtir. Ek: "Telefonu yere düşürdü" cümlesindeki "-u" eki, hal ekidir. "Pikniğe sadece o katılmadı" cümlesindeki "-o" sözcüğü, şahıs ekidir. Ayırt etme yöntemi: Ek halindeki zamirleri belirlemek için, ekin ismin yerine geçip geçmediğini kontrol etmek gerekir. Şahıs eklerini belirlemek için, ek alan kelimenin başına uygun şahıs zamirlerini (ben, sen, o, biz, siz, onlar) getirmek ve cümlenin anlamında bir bozulma olup olmadığını kontrol etmek gerekir.

    Zamir çeşitleri ve örnekleri nelerdir?

    Zamir çeşitleri ve bazı örnekleri: Şahıs zamirleri: İnsan isimlerinin yerine kullanılır. ben, sen, o, biz, siz, onlar. İşaret zamirleri: Varlıkların adını söylemeden, onları işaretle gösterir. bu, şu, o, bunlar, şunlar, onlar. Belgisiz zamirler: Hangi varlığın yerine kullanıldığı tam belli olmayan sözcüklerdir. bazıları, biri, hepsi, herkes, kimse, birçoğu, birkaçı, şey. Soru zamirleri: İsimlerin yerini soru yoluyla tutar. ne, kim, kimi, hangisi, kaçı, nereye, nerede, nereden. Dönüşlülük zamiri: Cümledeki eylemin, özne tarafından bizzat yapıldığını bildirir. kendim, kendin, kendisi, kendimiz, kendiniz, kendileri. İlgi zamiri: "-ki" ekiyle oluşturulur. İyelik zamiri: Ek halinde olup, getirildiği ismin hangi şahsa ait olduğunu bildirir. (benim) defterim, (senin) defterin, (onun) defteri.