Türkiye'nin en büyük uleması olarak kabul edilebilecek tek bir kişi yoktur, çünkü ulema kavramı Osmanlı döneminde geniş bir ilim insanlarını kapsayan bir terimdir. Bazı önemli Osmanlı uleması arasında şunlar sayılabilir: İmâm Gazzâlî ve Fahrüddîn-i Râzî: Selçuklu döneminde yaşamış, ilim anlayışları Osmanlı ulemasını derinden etkilemiş âlimlerdir. Davud-ı Kayserî: İlk Osmanlı medresesi olan İznik Orhâniyesi'nin ilk müderrisi olup, Râzî mektebine mensuptur. Hızır Bey: Fâtih döneminde yaşamış, pek çok Sahn müderrisinin hocası durumunda bulunan bir âlimdir. Molla Lütfî, İbn Kemâl ve Ebussuud Efendi: Osmanlı ilim hayatının köşe taşları olarak kabul edilirler.