Türkçe'nin kökeni, Orta Asya'da yaşayan Türk kavimlerinin diline dayanır. Tarihsel gelişimi ise şu şekilde özetlenebilir: 1. Altay Çağı: Türkçe, bu dönemde diğer Altay dilleriyle birlikte Ana Altayca ailesinin bir parçasıydı ve ayrı bir dil özelliği kazanmamıştı. 2. En Eski Türkçe Çağı: Türkçenin Ana Altayca ailesinden ayrıldığı ve Moğol, Kore ve Japon dilleriyle ortak bir ata dilden geldiği düşünülmektedir. 3. İlk Türkçe Çağı: Türkçenin Hun, Bulgar ve Hazar gibi dillerden ayrılmadığı dönemdir. Türkçe'nin bilinen en eski yazılı belgeleri ise 8. yüzyılda yazılmış Orhun Yazıtları'dır.