Tımar ve timariot sistemi, Osmanlı İmparatorluğu'nda 14. yüzyıldan 16. yüzyıla kadar uygulanan bir toprak dağıtım ve askeri hizmet sistemidir. Tımar, yıllık vergi geliri 20.000 akçeden az olan askeri arazilere verilen isimdir. Timariot, tımar sahibi olan kişiye denirdi. Tımar sistemi, Osmanlı Devleti'nin geniş topraklarını yönetmesini, mali yükünü azaltmasını ve askeri gücünü artırmasını sağlamıştır.