Tevriye, birden fazla anlamı olan bir kelimenin, herkesçe bilinen (yakın) anlamında değil de uzak anlamını kastederek kullanılması sanatıdır. Tevriye örnekleri: "Tahir efendi bana kelp demiş / İltifatı bu sözde zahirdir, / Maliki mezhebim benim zira, / İtikadımca kelp tahirdir". "Bir buse mi bir gül mü verirsin dedi gönlüm / Bir nim tebessümle o afet gülüverdi". "Havada yaprağa döndürdü rüzgâr beni". "Aşiyan-ı mürg-i dil zülf-i perişanındadır. / Kande olsam ey peri gönlüm senin yanındadır". "Sarımsak da acı amma evde lazım bir dişi". "Bu kadar letafet çünkü sende var / Beyaz gerdanında bir de ben gerek". "Bâkî kalır sahife-i alemde adımız". "Ulusun, korkma nasıl böyle bir imanı boğar". Tevriyede mecaz yoktur ve iki anlamın da gerçek anlam olması gerekir.