Osmanlıca'da "aşk" kelimesi "عشق" olarak yazılır ve "aşk" şeklinde okunur. Osmanlıca'da aşkı ifade etmek için kullanılan bazı kelimeler ve anlamları: Muhabbet: Sevgi ve saygı. Eshran: Kalbin en derin duygularını ifade eden, aşkın en yüce ve saf hali. Meftun: Tutkulu şekilde aşık, aklı ve kalbi tamamen kaplanmış kişi. Mahbub: Sevgili, sevileni içtenlikle bağlayan. Vuslat: Kavuşma, aşkın beklenen ve arzulanan noktası. Mecnun: Aşkından delirmiş kişi. Ruh-u revan: Akan/yürüyen ruhum. Vecd: Muhabbet, hayranlık duyma, ilahi aşk.