Orta Çağ'da İngilizce, 1066'daki Norman Fethi'nden sonra önemli değişiklikler geçirdi. Dilbilgisi: Eski İngilizce'deki karmaşık isim ve sıfat çekimleri basitleşti; fiillerin kişi ve sayı ekleri azaldı. Kelime Dağarcığı: Fransızca'dan binlerce kelime alındı; özellikle hukuk, siyaset, sanat ve yemek alanlarında Fransızca etki görüldü. Telaffuz: "Büyük Ünlü Sesli Harf Kayması" ile sesli harflerin telaffuzu değişti ve Modern İngilizce telaffuzuna yaklaştı. Yazım: Standart yazım yoktu, katipler fonetik olarak yazdı ve bölgesel varyantlar oluştu. Bu dönemde Geoffrey Chaucer'in "Canterbury Hikayeleri" gibi eserler, İngilizcenin Fransızca veya Latince kadar edebi sofistikasyon sağlayabileceğini gösterdi.