Nesir, kafiye ve vezin gibi koşullara bağlı kalmaksızın, yalnızca dil kurallarının gözetildiği anlatım yoludur; düzyazıdır. Nesir örnekleri: öykü; roman; tiyatro; mektup; gezi yazısı; deneme; biyografi; eleştiri; günlük; anı. Eski nesir, "sade nesir" ve "süslü nesir" olmak üzere ikiye ayrılır: Sade nesir: Konuşma dilinde yazılan, açık ve tabii nesirdir. Süslü nesir: Yabancı kelime ve dil kurallarıyla yüklü, söz sanatları ve kelime oyunlarıyla süslü nesirdir. Yeni nesir, yazı dilini konuşma diliyle birleştirmeyi amaçlar. Bazı nesir örnekleri: Mercimek Ahmed'in "Kabusname" tercümesi; Evliya Çelebi'nin "Seyahatname"si; Sehi Bey'in "Heşt Behişt" adlı şuara tezkiresi; Seydi Ali Reis'in "Mir'atü'l-Memalik" adlı gezi yazısı ve "Kitabü'l Muhit" adlı coğrafya kitabı.