Muâhât, Hz. Peygamber’in Medine’de ensar ve muhacirlerden bazılarını birbirleriyle kardeş ilan etmesi anlamına gelir 134.

Muâhât kelimesi, Arapça “uhuvve” kökünden türemiş olup “biriyle kardeş olmak, birini kardeş edinmek” anlamına gelir 34.

Muâhât, İslam toplumunda bütünleşmenin gerçekleştirilmesine ve o günkü sosyokültürel ve ekonomik problemlerin çözümüne büyük kolaylıklar getirmiştir 34.

Muâhât, aynı zamanda “yakın arkadaş” anlamında da kullanılır 5. “Enis”, “refik”, “nedim” ve “sırdaş” kelimeleri ile yakın anlamlıdır 5.