Kuzey isminin kökeni Türkçedir. Eski Türkçede “kuz” kelimesi, “soğuk, serin yer” anlamına gelirken, “ey” ekiyle birleştirildiğinde “serin yön” ya da “güneş almayan taraf” anlamına ulaşır. Türk Dil Kurumu'nun hem Güncel Türkçe Sözlük hem Kişi Adları Sözlüğü'nde yer alan isimler arasındadır. Kuzey isminin diğer anlamları şunlardır: sağını doğuya, solunu batıya veren kimsenin tam karşısına düşen yön, dört ana yönden biri, şimal, güney karşıtı; bulunduğu noktaya göre kuzeyde kalan yer.