Kuzey kelimesinin kökeni Türkçeye, Proto-Türk diline dayanmaktadır. Eski Türkçe. Orta Asya Türkçesi. Ayrıca, Fin-Ugor dillerinde "kuzey" anlamına gelen kelimeler, "soğuk" ve "buz" anlamlarıyla yakın ilişki içindedir. Kuzey kelimesi, her zaman tek başına anlam taşımamış, güney, doğu ve batı ile birlikte karşıtlıklar oluşturmuştur.