Secâvend harfleri, Kur'an-ı Kerim'de duraklama işaretlerini ifade eder ve okunuşları şu şekildedir: 1. م (Mim): Vakf-ı Lâzım, mutlaka durulması gerektiğini belirtir. 2. ط (Tı): Vakf-ı Mutlak, durmak tercih edilir ama geçmek de caizdir. 3. ج (Cim): Vakf-ı Câiz, durmak iyidir ama geçilebilir de. 4. ز (Ze): Vakf-ı Mücevvez, durulabilir ama geçmek daha iyidir. 5. ص (Sad): Vakf-ı Murahhas, nefes yetmediği takdirde durulabilir. 6. لا (Lam Elif): Vakf-ı Lâ, durmak yasaktır. Ayrıca, ق ve قف gibi diğer işaretler de bazı Mushaflarda yer alır ve bunların okunuşları da bu genel kurallara göre yapılır.