Ortaç, dilbilgisel bir terim olarak sıfat-fiil anlamına gelir. Ortaçlar, fiil kök veya gövdelerine “-an, -ası, -mez, -ar, -dik, -ecek, -miş” eklerinden biri getirilerek oluşturulur. Ortaçlar, cümlenin öznesi, nesnesi veya dolaylı tümleciyle özdeşleşir ve bağlaç gerektirmez. Ortaçların bazı türleri şunlardır: Belirtili ortaçlar: Bir isim veya zamirle birlikte kullanılır ve hangi eylemin gerçekleştiğini net bir şekilde belirtir. Belirtisiz ortaçlar: Hangi eylemin gerçekleştiğini net bir şekilde ifade etmez. İsim tamlaması ortaçları: Bir isim tamlamasının içinde yer alır ve isim tamlamasının hangi eylemi anlattığını belirler. Sıfat tamlaması ortaçları: Bir sıfat tamlamasının içinde bulunur ve sıfat tamlamasının hangi eylemi nitelendirdiğini belirler.