İf’âl ve tef’îl vezinleri, Osmanlıcada masdarların geçişlilik durumunu değiştiren ve belirli anlamlar katan Arapça dilbilgisi kalıplarıdır. - İf’âl: Aslî harflerin önüne esreli elif ve ikinci harfe harekesiz elif eklenerek yapılır. - Tef’îl: Aslî harflerin önüne harekesi üstün olan bir te harfi ve ikinci harften sonra harekesiz ye harfi eklenerek yapılır.