• Buradasın

    -i eki hangi ektir?

    Yazeka

    Arama sonuçlarına göre oluşturuldu

    -i eki, Türkçede iki farklı ek olarak kullanılır:
    1. Belirtme hâli eki: Fiildeki işten, hareketten, eylemden etkilenen varlığı belirtir ve cümlede belirtili nesne görevinde bulunur 12. Örnek: "ev-i gördüm" 2.
    2. İyelik eki: İsimlere eklenerek onların kime veya neye ait olduğunu belirtir 14. Örnek: "kalem-i" (onun kalemi) 4.
    Ayrıca, "-i" eki, eşitlik ekleri arasında da yer alır ve bu ek, isim soylu sözcüklere eklenerek çeşitli anlamlar katar 15.
    5 kaynaktan alınan bilgiyle göre:

    Konuyla ilgili materyaller

    Tamlayan eki nedir?

    Tamlayan eki, bir varlığın kime ait olduğunu bildiren ektir. Türkiye Türkçesinde tamlayan ekleri şunlardır: Ünsüzle biten ad kök ve gövdelerine {+In} şeklinde: "-ın, -in, -un, -ün"; Ünlüyle bitenlerden sonra {+nIn} şeklinde: "-nın, -nin, -nun, -nün". Sadece "ben" ve "biz" zamirlerine eklendiğinde -im şekline dönüşür: "benim"; "bizim". Tamlayan eki, belirtili isim tamlamalarında kullanılır. Örnekler: "Kitabın kapağını çok beğendim". "Fabrikanın müdürü işçilerce çok seviliyor". "Öğretmen, benim şiirimi çok beğendi".

    Belirtme eki ve tamlayan eki nasıl ayırt edilir örnek?

    Belirtme eki ve tamlayan eki arasındaki fark, aldıkları eklerin farklı olmasıdır. Belirtme eki, isimlere "-ı, -i, -u, -ü" eklerini ekleyerek onları belirtili nesne yapar. Tamlayan eki ise isimlere "-ın, -in, -un, -ün" eklerini ekleyerek onları başka bir isimle ilişkilendirir, yani tamlayan yapar.

    İyelik Eki ile tamlanan eki nasıl ayırt edilir?

    İyelik eki ile tamlanan ekinin nasıl ayırt edilebileceğine dair bazı bilgiler şu şekildedir: Tamlanan eki, belirtili isim tamlamalarında ikinci kelimeye getirilen ektir. İyelik eki, isimlerin ve isim soylu kelimelerin sonuna gelerek onların sahiplerini, ait oldukları kişileri belirtir. Örnekler: "Arabanın kaportası". "Çantanın gözü". "Sonumuzun böyle olacağını hiç düşünmemiştim". "Sorularına doğru cevap veremediğim için üzgünüm". Ayırt etme yöntemi olarak şu adımlar izlenebilir: 1. Kelime yapısını analiz etme: Bir kelime yapısında tamlayan ve tamlanan olup olmadığını belirleyin. 2. Eklerin işlevlerini inceleme: Tamlayan ekinin ilgi durumuna girdiğini, tamlanan ekinin ise aitlik bildirdiğini kontrol edin. 3. Zamir kullanımı: İyelik eklerini, ismin başına "benim, senin, onun, bizim, sizin, onların" gibi zamirler getirerek test edin. Daha fazla bilgi ve örnek için aşağıdaki kaynaklara başvurulabilir: turkoloji.cu.edu.tr; hurriyet.com.tr; turkedebiyati.org.

    İlgi eki den ayrı mı?

    İlgi eki, "de" bağlacından ayrı yazılır.

    -a ve -e eki nasıl ayırt edilir?

    -a ve -e eklerinin nasıl ayırt edilebileceğine dair bilgi bulunamadı. Ancak, durum ekleri hakkında bilgi verilebilir. Durum ekleri, dört ana başlık altında toplanır: Yönelme ekleri: -e ve -a. Belirtme ekleri: -ı ve -i. Ayrılma ekleri: -den ve -dan. Konum ekleri: -de ve -da. Durum eki almış kelimeler, cümlelerde belirli nesne, dolaylı nesne ve zarf nesnesi olarak kullanılır. Ayrıca, istek kipi ekleri -a ve -e olarak geçer.

    Eki ve ekleri nelerdir?

    Ek, sözcük kök veya gövdelerine gelerek onlardan yeni sözcükler türeten veya cümlede sözcükler arasında anlam ilişkisi kurulmasını sağlayan unsurdur. İki ana ek türü vardır: 1. Yapım Ekleri: Sözcüklere gelerek onlardan yeni sözcükler türeten eklerdir. 2. Çekim Ekleri: Kelimelerin anlamını değiştirmeden, cümle içinde diğer kelimelerle ilişki kurmasını sağlayan eklerdir. Bazı çekim ekleri: Çokluk Eki: "-ler", "-lar". Hâl Ekleri: "-i", "-e", "-den", "-de". İyelik Ekleri: "-ı", "-i", "-u", "-ü". İlgi Ekleri: "-ın", "-in", "-un", "-ün". Eşitlik Eki: "-ca", "-ce".

    İlgi eki ve tamlayan eki aynı mı?

    Evet, ilgi eki ve tamlayan eki aynıdır, çünkü ilgi eki, isim tamlamalarında tamlayan olan sözcüklere gelerek belirtili ad tamlaması oluşturur. İlgi ekleri şu şekildedir: ünsüzle biten ad kök ve gövdelerine {+In} şeklinde: "-ın, -in, -un, -ün"; ünlüyle bitenlerden sonra {+nIn} şeklinde: "-nın, -nin, -nun, -nün". Sadece "ben" ve "biz" zamirlerine eklendiğinde "-im" şekline dönüşür: "benim, bizim".