"Her şey doyana kadarmış" ifadesi, bir hikayeye atıfta bulunur 235.

Bu hikayede, bir adam eşine kötü davranır ve onun kalbini kırar 235. Daha sonra eşinden sofrayı kurmasını ister ve adam yemeğe başlar 235. Yemek tuzsuzdur ve adam defalarca tuz ister, ancak eşi bir türlü tuzu getirmez 235. Adam, karnını doyurduktan sonra eşinin kalbini kırdığı için özür diler 235. Eşi, elinde tuzla geri döner ve adam, artık tuza ihtiyacı olmadığını anlar 235.

Bu hikaye, özür dilemenin bazen işe yaramadığını, çünkü kırılan kalbin düzelmediğini ve iş işten geçtikten sonra her şeyin boş olduğunu anlatır 235.