Cerrahi fiksasyon yöntemleri şu şekilde sınıflandırılabilir: İnternal fiksasyon: Tel, çivi, vida, plak gibi implantlar kullanılarak yapılan sabitleme. Eksternal fiksasyon: Tek, iki veya çok planlı eksternal fiksatörler ile yapılan sabitleme. Bazı spesifik cerrahi fiksasyon yöntemleri: Vida ve plak ile fiksasyon: Genellikle şiddetli kaburga kırıkları için kullanılır, kemiklerin iyileşmesi sürecinde stabilite sağlar. Endoskopik kosta fiksasyonu: Daha az invaziv bir seçenek olup, özel bir kamera ile göğüs kafesine müdahale edilir. Sıcak tel tekniği (Wire Loop): Kırık kaburgaların tel ile birbirine bağlanması yöntemidir. Kaburga implantları ve stabilizasyon sistemleri: Titanyum veya metal alaşımlarından yapılan implantlar ile kırıklar stabilize edilir. Ayrıca, kemik fiksasyonunda kullanılan bazı yöntemler: Traksiyon: Kas spazmı nedeniyle kapalı redüksiyonun yetersiz kaldığı durumlarda kullanılır. Hassas vida yerleşimi: Vidaların, kemiğin her iki kortikal tabakasına bağlanması. Pasif plaka adaptasyonu: Plakanın, kemik konturuna uyum sağlayacak şekilde şekillendirilmesi.