"Endüljansın Kuvvetine Dair Tezler" (Latince: Disputatio pro declaratione virtutis indulgentiarum), Martin Luther tarafından 1517 yılında yazılmış ve Katolik Kilisesi'nin endüljans uygulamasına karşı eleştiriler içeren 95 maddelik bir bildiridir. Bu tezlerde öne çıkan bazı noktalar şunlardır: Tövbenin Önemi: Luther, ilk tezinde Matta İncili 4:17'deki İsa'nın "Tövbe edin" sözüne gönderme yaparak, tövbenin Hristiyan'ın kendi içinde yaşadığı bir mücadele olduğunu vurgular. Kilise ve Papa'nın Yetkisi: 20, 21 ve 22. tezlerde, böylesi genel bir tövbe kabulünün bizzat Tanrı tarafından yapılabileceğini iddia ederek, Kilise ve Papa'yı yetkisi dışına çıkmakla eleştirir. Endüljansın Yanıltıcılığı: 35. ve 36. tezlerde, endüljans belgesinin, Hristiyanların gerçek bir pişmanlıkla tövbe etmelerinin önünü kapattığını ve günah işlemekten çekinmemelerine sebep olduğunu savunur. Bağışlanmanın Değeri: 41-47. tezler arasında, Hristiyanlar için bağışlanmayı dilemenin, endüljans belgesinden daha az bir değerde görülmeye başlandığından bahseder.